Może to nie jest pozór. Może wszystko jest takie, jak ...
Może to nie jest pozór. Może
wszystko jest takie, jak wygląda. I to,
czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze, niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.
Co jest tam z tyłu?- spytał Julius. -Ach, nic. Czasami pytam o zdanie swoją potylicę.
Prawdziwy cud ma miejsce nie w świecie rzeczywistości, lecz w świecie wyobraźni. Właśnie tam jest prawdziwe okno na świat, przez które możemy spojrzeć na rzeczywistość.
Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.
Miłość jaką do niej żywisz, jest twoja. Należy do ciebie. Jeżeli
ona jej nie chce, to i tak nic nie
może zmienić. Po prostu z niej
nie korzysta. To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz jest na zawsze stracone!
Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.
Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?
Nic nie czyni człowieka bardziej
bezbronnym niż samotność, może tylko chciwość.
Nasza egzystencja składa
się z porażek i sukcesów, ciągłych wyborów. Dlatego jest tak wyborna.
To miłość sprawia, że jesteśmy piękni.
Matki są stanowczo najdroższymi istotami.