Nigdy nie żałuj swojego dobra, dziecko.

 Dar zakopany pod drzewem zostanie zmarnowany.

 Całe moje życie stanowi jeden wielki
wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 Kochałem go, bo był jedyną znaną mi osobą na tyle głupią, by uważać mnie za geniusza.

 Za każdym razem, kiedy drążysz przeszłość, marnujesz cenny czas.

 To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.

 Przyjaciel to ktoś, dzięki komu chce mi się żyć w najtrudniejszych nawet sytuacjach.

 Jego umysł stał się pusty, jego marzenia zostały zmiecione przez ścianę czerni.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Zamiatanie wszystkiego pod dywan i
zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci
czasami obraca się przeciwko nam.

 Maxon, mam nadzieję że znajdziesz kogoś,
bez kogo będziesz mógł żyć. I mam nadzieję,
że nigdy się nie dowiesz, jak to jest, musieć mimo wszystko żyć bez tego kogoś.