Nigdy nie żałuj swojego dobra, dziecko.
Nigdy nie żałuj swojego dobra, dziecko.
Świat rzeczywiście pełen jest zasadzek i
wiele na nim ciemnych plam; ale nie brak
też jasnych, a chociaż we wszystkich krajach miłość łączy się dzisiaj ze smutkiem, kto
wie, czy się przez to nie pogłębia jeszcze.
Ile może być krzyku w milczeniu?
Nienawiść, pretensje i złość to pasożyty, które żywią się sercem do czasu, aż nie pozostanie nic, czym mogłaby się pożywić miłość.
Ścieżka, którą można wejść na szczyt, jest tą samą, którą się z niego schodzi.
Najgorsze jest czekanie.
Łudzi się jeszcze, że ludzie są sobie wierni, a miłosne przysięgi wieczne.
Czasem jesteśmy stawiani w pewnych sytuacjach żeby zaszła jakaś zmiana.
Ale nienawiść pogrążą człowieka, ciągnie go w dół, dlatego sobie odpuściłam
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
Jaśnie państwa nie ma w domu, wzięli gorzkie żale, poszli na roraty.