Gdzieś musi być granica błędów
do popełnienia przez jedną osobę.

 Przecież ukrywa się tylko to, o czym człowiek wie, że jest złe!

 To tak jak wtedy, gdy patrzysz na siebie w
lustrze i wypowiadasz na głos swoje imię. I w końcu
zaczyna ci się wydawać, że nic nie trzyma się kupy.

 Klnąc zawzięcie po fińsku, polsku i chorwacku...

 Jaki dźwięk wydaje śliwka wrzucona do Tamizy? - Net cisnął do rzeki kamyk. - Plum.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Wierzyć w coś to jedno, ale
usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.

 Kobieta musi żyć pasjami
męża, inaczej miłość sczeźnie.

 Człowiek pozostaje nieśmiertelny aż do końca życia.

 Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!