Albo pływasz, albo toniesz, takie jest życie.

 To jest paskudne, że człowiek jest dla drugiego człowieka tajemnicą, że nawet najbliższa osoba, nawet najmocniej związane stworzenia muszą zgadywać się wzajemnie, muszą próbować, błądzić, udawać, ściśle mówiąc nie mogą znać się do końca...

 Nieżywi milczą. Żywi nie słyszą. Energia dźwięku rozjaśnia mrok.

 Przeszłość jest prologiem. Przyszłość jest nieodgadniona. Żyje się teraz, w momencie, który określa się jako teraźniejszość. A teraźniejszość jest jedynym istniejącym wymiarem czasu.

 Ciąg dalszy mojego planu ułożył
się mniej więcej tak jak większość
moich planów, czyli po mojej myśli - do chwili gdy wszystko trafił szlag.

 Przysięga jest miarą człowieka, który ją składa.

 Ci, których najbardziej
kochamy, potrafią nas najbardziej zranić.

 Podróż, której końca człowiek nie pragnie, zawsze przebiega szybko.

 Bo skoro człowiek ma na tym świecie ledwie chwilę,to marudzenie wydaje się stratą czasu.

 Kto nie umie w potrzebie rozstać się
ze skarbem, jest jak niewolnik w pętach.

 Tak naprawdę to serce można złamać tylko raz. Reszta to tylko zadrapania.