
Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.
Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.
I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.
Ulubiony poeta to ktoś, kogo się nie wybiera przypadkowo.
Przecież nie możemy dojść do końca, nie zacząwszy.
Ona pachnie jak czekolada. A ja nie lubię, jak się mnie bije — plątałem się w panice.
Cały świat jest straszliwie przepełniony wspomnieniami
tej, która istniała i którą stracił.
Szpitale to piekło w bieli.
Prawdziwe wyzwanie to walka, a nie zdobycie trofeum.
Chociaż zawsze staram się żyć według planu, wszystkie przełomowe momenty w moim życiu były wynikiem przypadku
Odejmij własne straty od strat przeciwnika, a jeśli otrzymasz liczbę dodatnią, było to wspaniałe zwycięstwo.
Tęsknię za tą dziewczyną, którą byłam
przy niej, tęsknię za tymi wszystkimi ludźmi, którymi byliśmy. Już nigdy nimi nie będziemy. Ona zabrała ich wszystkich ze sobą.