
Jesteśmy marionetkami tańczącymi na sznurkach tych, którzy żyli przed nami, ...
Jesteśmy marionetkami tańczącymi
na sznurkach tych, którzy żyli przed nami,
a pewnego dnia nasze dzieci przejmą po
nas sznurki i będą tańczyły zamiast nas.
Kobiety zawsze poszukują jakiegoś głębszego sensu tam, gdzie go nie ma.
Czasami możesz zrobić dla innych coś, czego nie możesz zrobić dla siebie.
Każde zmartwienie w końcu się zużywa.
Życia, choćby nie wiem ile się przeżyło, też się nie rozumie.
Przewaga nie zawsze okazywała się przewagą. Słabość nie zawsze była słaba
Teraz zwinęła się niczym zmęczony wąż, który odpoczywa.
Żal to okropne uczucie. Zżera od środka, aż w końcu doprowadza człowieka do ruiny.
- Ludzie przyzwyczajają się
do piękna. - Ja się do ciebie jeszcze nie przyzwyczaiłem.
Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.
Okazuje się, że tyle rzeczy jest pięknych, jeśli bliżej im się przyjrzeć.