My się nie zmieniamy. Doskonalimy tylko swoją istotę.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Nie wszyscy, którzy mówią
pięknym językiem, mają piękne serca.

 Mężczyzn gubi ambicja. Oni zawsze chcą tego o czym wiedzą, że to niemożliwe i nieosiągalne. A możliwego nie zauważają.

 Koniec świata jest blisko, bo jak możemy istnieć bez drugiego człowieka.

 Na Boga, mam nadzieję, że nie dożyję czterdziestki. Nie wiedziałbym, co ze sobą zrobić.

 Miłość nie słucha dobrych rad, lecz idzie za głosem serca.

 Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Cóż to bowiem jest przypadek? To tylko usprawiedliwienie tego, czego nie jesteśmy w stanie zrozumieć.

 Czasami zastanawiam się, czy ten świat jest tylko jednym z wielu. Czy istnieją inne, ukryte jak cienie, czekające na odkrycie. Obudź się, oczyma wyobraźni dostrzegaj niewidoczne. Czy zrozumiesz, jak wiele jest jeszcze do odkrycia?

 Był kotwicą ,która szorowała po dnie morza łez.

 Czasem tak jest lepiej, gdy znajomość ma trwać jedną noc.