Matka, córka i zwłoki uparcie milczały.

 Tacy młodzi - powiedział
w końcu - a z tak wieloma toczą bój.

 Z czego umarłem? nie mów, że z rozpaczy.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Strach ma swój zapach. Drapieżnik go wyczuje.

 Jeśli się ma takich przyjaciół, to nie trzeba mieć już wrogów.

 Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: Jeszcze tu jestem.

 Yeah, this is just a phase, pretty sure of that
And one day, you and I, we will never look back

 Jakby człowiek przychodził
do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się, tutaj także po to, żeby umrzeć.

 Niegdyś duch był bogiem, potem przedzierzgnął się w człowieka, dziś staje się motłochem.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.