
Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej ...
Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej obojętności.
Nikt nie jest winien drugiemu człowiekowi miłości. To wybór, który codzienni podejmujemy na nowo.
Potknęłam się o rzeczywistość.
Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.
I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.
Albo pływasz, albo toniesz, takie jest życie.
Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał - oto moja jedyna potrzeba życiowa.
Ale każde życie stanowi dla każdego
całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.
Jako motyw zemsta jest o wiele bardziej przewidywalna niż ambicja.
Czy normalne jest to, że ktoś chce być przez całe życie taki normalny?
Ufaj tym, którym pomogłeś, bo oni też ci pomogą.