Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej ...
Uprzejmość tak doskonała, że prawie nie różniąca się od lodowatej obojętności.
Lubimy towarzystwo, ale nie możemy znieść
ludzi cały czas koło siebie. Więc gdzieś się gubimy, potem wracamy i znów znikamy w diabły.
Z własnych codziennych obserwacji wiem, iż tam gdzie brak pokory, tam giną ludzie.
Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.
Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić się z tym światem.
Za drzwiami czekał na mnie cały świat.
Wszystko ci, bracie, pójdzie jak należy, żyć się nauczysz, gdy w siebie uwierzysz.
Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.
Część miłości do drugiego
człowieka: trzeba z czegoś zrezygnować. Czasem
trzeba nawet zrezygnować
z niego samego.
Jeśli warto żyć dłużej,to po to,aby mieć czas wszystko przebaczyć.
Istnieje depozyt wiary, któremu staramy się być wierni.