
Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ...
Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.
To było nieuniknione: zapach gorzkich migdałów przypominał mu zawsze los trudnych miłości.
A potem świat znów zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej.
Nie ma potwora, jest tylko piękny dzień.
Światło i mrok. Życie i śmierć. Gdzie jest moje miejsce?
Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dopływ tlenu, a zamigocą i zgasną.
Żeby przeżyć, decydujemy się na współpracę. Na wzajemną akceptację.
Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.
Mity, legendy, magia - to
wszystko prawda. I jest częścią
nas. Pielęgnujemy nasze mityczne dziedzictwo, żeby służyło nam w walce z chaosem i ciemnością, które by inaczej pochłonęły cały świat.
Współczucie upośledza myślenie.
Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.