
Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ...
Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.
Doceniam waszą uprzejmość,
ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.
Skupiam się na przezroczystym
kwadracie wciśniętym pomiędzy mnie
a moją wolność. Pragnę roztrzaskać ten
betonowy świat i natychmiast o nim
zapomnieć. Chcę być większa,
lepsza, silniejsza.
W ostatecznym
rozrachunku słowa to tylko wiatr.
Każde odkrycie jest gwałtem na naturze.
Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.
Narzucanie swojej woli jest
właśnie tym, czego miłość nie robi.
Ludzie – o ile można ich tak nazywać – którzy otoczają nas od urodzenia, mają wpływ na nasze życie, na naszą śmiertelność. Tworzymy razem pewnego rodzaju społeczną tkankę, do której wszyscy należymy.
Bo zawsze mamy w życiu to, czego się nie baliśmy.
Tak czy inaczej wygrywasz
i tak czy inaczej coś przegrasz.
Nie ten powinien być smutny, któremu nie ziściły się sny, ale ten, który nigdy nie marzył.