
Lękliwi ludzie żyją we własnym piekle. Można powiedzieć, że sami ...
Lękliwi ludzie żyją
we własnym piekle. Można
powiedzieć, że sami je sobie tworzą.
Nikt nie spotyka w życiu dwóch ideałów. Rzadko spotyka się jeden.
Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.
Płeć, wiek, rasa — takie gówniane rzeczy dzielą ludzi. Jedyne, co nas łączy, to walka o to, kto lepszy.
Niektórym filmom dobrze by zrobiło, gdyby mniej w nich było do oglądania.
Człowiek rzucony w przepaść spada albo lata.
Nie trzeba pytać dlaczego. Zło po prostu istnieje.
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.
Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.
Kiedy nagle znika ktoś bliski, nawet ludzie bez wyobraźni są w stanie wymyślić tysiąc straszliwych scenariuszy albo, co jest jeszcze gorszą torturą, tysiąc powodów do nadziei.
Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego dnia - wydaje ci się, że ich znasz - a potem okazuje się, że nie znasz ich wcale.