
Lękliwi ludzie żyją we własnym piekle. Można powiedzieć, że sami ...
Lękliwi ludzie żyją
we własnym piekle. Można
powiedzieć, że sami je sobie tworzą.
Czasami, gdy składasz w ofierze coś naprawdę cennego, wcale tego nie tracisz. Ty tylko przekazujesz to komuś innemu.
Szeroka jest sieć niebios lecz jej oka drobne.
Kiedy coś nie gra, po co to ciągnąć do żałosnego końca?
Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.
Żeby uniknąć tragedii z przeszłości, nie wolno pozwolić im się wydarzyć.
Nasze prawdziwe osobowości
są głęboko ukryte w tych fałszywych.
Ene due rabe,
Zjadł głębianin żabę,
Żaba w brzuchu skacze,
A głębiani płacze.
Istnieją takie miejsca, które można, a nawet trzeba oglądać w ciemnościach.
Nie wolno nie doceniać głupoty rządu.
Nawet w stuprocentowym ideale można znaleźć rysę.