Prawda czasem bardziej dzieli niż najgorsze kłamstwo.
Bieda jest różnorodna, a bogactwo podobne do siebie, bo markowe.
Taki jasny promyk w morzu nawiedzonych pedagogów.
Dobre czasy to nie te, w
których się żyło, ale które się wspomina.
Równie ważne jest to, jak się żyje. W sytuacjach nie do zniesienia styl jest wszystkim.
A tamta chwila była tylko jedna.
Kiedy ma się wroga
dobrze znać jego zwyczaje.
Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.
Pan prokurator odstaje od swoich niczym wzwód w klubie złotego wieku.
To tak jak wtedy, gdy patrzysz na siebie w
lustrze i wypowiadasz na głos swoje imię. I w końcu
zaczyna ci się wydawać, że nic nie trzyma się kupy.
