Zmarli odchodzą, ale na swoich warunkach. Przestają we nas istnieć, jeżeli zapomnimy o nich, ale zostawiają w nas ślad, który jest nieusuwalny.
Człowiek, który rzadko odzywa się do przyjaciół, niczego nie powie wrogom.
Jego ciało, ta klatka, jest w każdym calu godna szacunku. Ale spoza kraty wyziera dzika bestia.
Spośród wszystkich wybieram ciebie.
Tak długo, jak jesteśmy
ludźmi, tak długo będziemy się mylić.
...ptak nawet w złotej klatce jest w niewoli.
Sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta powtórzeń przeradza się w jedną prawdę.
Na razie kupili jego kłamstwa.
Idioci.
Gdy dzielisz się bólem, bracie mój nie podwajasz go, lecz zmniejszasz o połowę. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą
Tak długo opakowywałem się w milczenie, że trudno mi się rozpakować w słowach.
