-Każdy mój oddech zawdzięczam tobie. -Nawet gdy nie było cię ...

 Tylko dlatego, że coś nie wyszło, nie można zakładać, że na świecie nie ma innych ludzi do kochania. Miłość jest zbyt ważna, by iść bez niej przez życie.

 Kiedy dwoje ludzi jest w głębi serc jednością, razem pokonają nawet moc żelaza i brązu.

 W jej sercu i umyśle było zbyt dużo
kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.

 Nie umiem tego wyrazić, ale z pewności
każdy człowiek zdaje sobie sprawę, że istnieje
cześć nas samych gdzieś całkowicie poza nami.

 Czas nie stępia ostrza bólu, nie leczy owych ran.

 Książką można czytelnikowi głowę,
owszem przemeblować o tyle, o ile
jakieś meble już w niej przed lekturą stały.

 Przyszłość pragną poznawać tylko ci, którzy są nieszczęśliwi w teraźniejszości.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Prawdziwy związek zaczyna się po pierwszej poważnej kłótni. Do tego czasu to miesiąc miodowy. Człowiek nie ma pojęcia, czy coś jest mocne, dopóki tego nie przetestuje.

 Człowiek jest tylko kępą trzciny, najdelikatniejszą w przyrodzie, ale to kępa trzciny myśląca. Nie trzeba wszechświata wziąć w garść, aby zgłuszyć jego pychę. Wystarczy zimno albo gorączka. Aby zniszczyć tę kępę trzciny, wystarczy kropla wódki.