Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Nie można uciec od samego siebie i nawet jeśli wybierzesz się w podróż na koniec świata, to twoja udręczona dusza wybierze się tam razem z tobą.

 Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.

 Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już myślisz, że wszystko sobie poukładałeś, kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony świata, północ staje się południem, wschód zachodem i kompletnie się gubisz. Tak łatwo jest się zgubić.

 Zaletą przeszłości jest to, że już nie wróci.

 Kłócenie się było lepsze niż obojętność; krzyki były lepsze niż cisza.

 Nie lubię dzielić się emocjami z obcymi- to oznaka słabości.

 Na odrobinę szczęścia nigdy nie jest za wcześnie.

 Takie właśnie szczęście
jest chyba największe, kiedy nie
potrafi się podać tylko jednego powodu.

 Wojny prowadzi się z dwóch powodów. Jednym jest władza, drugim pieniądze.