Być może samodoskonalenie nie jest sposobem na życie. Być może ...

 Wypaliłam cała paczke Silk Catów w akcie autodestrukcyjnej rozpaczy egzystencjalnej.

 Myślę, że serce przypomina głęboką studnie. Nikt nie wie, co jest na dnie. Można tylko sobie wyobrażać na podstawie tego, co czasami wypływa na powierzchnię.

 Może kiedy nie ma się do kogo wracać,
łatwiej jest znieść,że świat idzie z dymem.

 Wymykają mi się słowa, jakich umysł jeszcze nie zaakceptował.

 Wariuje się wyłącznie z samotności. Póki jest przy tobie ktoś, kto widzi to, co ty, słyszy to, co ty, nie postradasz zmysłów.

 Brakowało mi sił na płacz.

 A jednak się łudziła. Nie da się tak po prostu zostawić za sobą przeszłości, zatrzasnąć za nią drzwi, choćby nie wiadomo, jak się chciało. Kiedyś powróci i otworzy je z całej siły.

 Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.

 Brak miłości dominował nad miłością, która w kościach została wymazana.

 Każdy z nas ma prawo do tajemnic.