Wspomnienia są jak muchy, można je odganiać, ale nic ich ...

 Cierpienia natury moralnej są
jak rany, które się zasklepiają, ale
nie goją; zawsze bolesne, gotowe
krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.

 I mam uczucie, że nie ma już o
czym mówić. I nigdy nie będzie.
Bo słowa nie mogą wyrazić pustki.
Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.

 Gniew odwraca uwagę
od wszechogarniającego smutku.

 Wypatroszyliśmy ziemię z jej bogactw, a nadziewamy ją nieboszczykami.

 Uzdrawia nas posiadanie celu, a cel daje nam nadzieję na przyszłość.

 W każdej chwili naszego życia dokonujemy wyborów.

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Jestem jak statek, który jeśli nie wejdzie do portu to utonie...

 Nie czas żałować kapusty, gdy płonie las.