Miłosne związki to jak książki. Są początki historii, które znamy na pamięć, ale czym bliżej do środka, tym mniej przewidywalne stają się rezultaty. A końcówka? Końcówka zawsze jest niewiadomą.
Taka miłość, tak silna i głupia, zdarza się tylko raz.
Pomyślałem sobie, że mam piękne życie i że trzeba to jakoś uczcić.
Była już taka zmęczona ludźmi
mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.
Przypadkowe owoce ewolucji nie powinny były nigdy zostać obdarzone inteligencją.
Kiedy wpatrujesz się w piekło, ono swe przekrwione ślepia wbija w ciebie.
Nadzieja błyszczy w sercu durnia.
Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.
Ludzie patrzyli z daleka, bo z
daleka łatwiej patrzeć na taką rozpacz.
Zrozumiałem wtedy, że być pisarzem nie znaczy tylko pisać. Znaczy też obserwować, słuchać, szukać. A potem znaleźć schronienie w chwilach ciszy i próbować zrozumieć, co się wydarzyło. A potem opisać to. W końcu dlatego jestem tutaj. Aby zrozumieć.
