
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak ...
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.
Niekiedy spotykamy ludzi zupełnie nam obcych, którymi zaczynamy się interesować od pierwszego wejrzenia, jakoś raptownie, znienacka, za nim choć słowem się do nich odezwiemy.
Ten świat jest równie
piękny, co niebezpieczny. Ludzi, którzy
popełniają błędy, po prostu się eliminuje.
Są takie chwile, kiedy człowiek nie ogląda się na koszta.
Ta dziewczyna oznaczała kłopoty.
Kłopoty zapakowane w małą paczuszkę
z przeklętą kokardką. A co najgorsze, była
rodzajem kłopotów, które mi się podobały.
Nawet listy miłosne króla pisali inni.
Dziwne to położenie, takie całkowite osamotnienie pośród tłumów.
Wśród ludzi jest się także samotnym
- Nie zabijaj mnie, tato, zanim mnie ocalisz.
Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.
Jeśli będziesz bez końca zaciskał smycz, ta w końcu pęknie.