
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak ...
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.
Zdarza się, że przeżywamy życie na autoresponderze. Kolejne dni mijają, a my niczego nie dostrzegamy. Aż nagle, jakby jakiś zewnętrzny bodziec nagle nas obudził, dostrzegamy, ile piękna i radości było dookoła nas, a my tego nie widzieliśmy.
Chodzi o życie, o samo życie - o odkrywanie go, bezustanne i wieczne, a nie o fakt odkrycia!
Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.
[...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.
Bezproblemowe związki są przereklamowane.
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.
Kocham i jestem kochany. To wszystko. Takie proste, takie skomplikowane.
...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.
Prawda to usankcjonowane kłamstwo. Prawda nie istnieje.
Duma i tradycja nie mają górować nad rozsądkiem.