Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak ...
Człowiek nie zna swojego szczęścia. Nigdy nie jest się tak nieszczęśliwym, jak się mniema.
Jednak w życiu zwykle tak się zdarza,
że kto spodziewa się nieoczekiwanego,
ten dobrze na tym wychodzi.
To co dla jednych jest defektem, dla innych stanowi kulturę życia.
Twoja kobiecość jest taką
samą bronią, jak sztylet i trucizna.
Życie to parkiet taneczny, a każdy kto odchodzi zostawia na nim ślad.
Czasami nie wystarczy czekać, aż coś się zdarzy. Może trzeba samemu zrobić pierwszy krok. Zrozumieć, że jesteśmy istotną częścią tego świata.
Czasami przyjęcie przeprosin jest dużo trudniejsze niż ich wypowiedzenie.
Szczerość wymaga odwagi,
może dlatego nie cieszy się popularnością.
Gdy hartuje się nas w ogniu, stajemy się mocniejsi. Cierpienie pomaga nam przetrwać.
Niech zamilkną rozmowy.
Niech pierzchnie śmiech, to miejsce,
gdzie weseli się śmierć miast życia.
A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.