
Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł ...
Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek.
Los jest okrutny, a ludzie żałośni.
Najjaśniejszym blaskiem świeci się wtedy, gdy wokół panuje ciemność.
Nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba mieć jeszcze czas, żeby je wychować.
Nie chcę się z nią żegnać, skoro tak naprawdę wcale nie chcę, żeby odchodziła.
Zaszumiałaś koło mnie jak gałąź pełna kwiatów i liści.
Mówią, że nieszczęścia chodzą
parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.
Dopóki starczy światła, nie zapomnę, a kiedy nastanie ciemność, też będę pamiętać.
Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.
Bo to takie cudowne dla kobiety, kiedy wie, że ktoś żył jakimś filmem, który kręcił z nią sobie w głowie.
I rzeczywiście da się krzyczeć sercem, tyle że to tak bardzo boli.