Jeśli stoisz w labiryncie, gdzie nic nie widać, potrzebna ci ...

 [...] bo w ciszy człowiek słyszy własne myśli jeszcze głośniej.

 Jeśli będziesz bez końca zaciskał smycz, ta w końcu pęknie.

 Ludzie wierzą, że będą szczęśliwi, jeśli przeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak
nie działa. Gdziekolwiek się
udasz, zabierasz tam siebie.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 Świszczą tylko kule dookoła,
tej która jest dla Ciebie nie słychać.

 Ojczyzna, to miejsce, gdzie najdobitniej poruszają się nasze serca, gdzie nasze myśli najeżone są skrzydłami, miłością albo nienawiścią.

 To, co miałam w sobie najcenniejszego, już bardzo dawno umarło i żyję jedynie wspomnieniami.

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Dom tworzą ludzie, a nie ściany.