Jeśli miał ją trafić szlag, to na pewno za chwilę.

 Świadomość strachu może stanowić obronę, o ile cię nie poraża.

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.

 Jeśli nie jesteś dość silny, żeby znosić te wszystkie rany, to powinieneś zacząć ich unikać.

 Od czekania dusza rdzewieje.

 A choćbyś pękł, nie zmieni się postępowanie ludzi.

 Miłość to nic innego, jak
pragnienie wspólnego przeżywania każdego dnia i wzbogacania się dzięki poznawaniu różnic nas dzielących.

 Czasem trzeba odłożyć na bok własne pragnienia, by służyć wyższym celom.

 Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.

 Uzdrawia nas posiadanie celu, a cel daje nam nadzieję na przyszłość.

 Chwile przychodziły i mijały. To miłość splatała je we wspólne życie.