
Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale ...
Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.
Żyłeś jak głupiec i spotka cię los głupca.
Bez względu na to, jak to nazywamy
- umysł, dusza czy charakter - chcielibyśmy
myśleć, że posiadamy w sobie coś więcej
niż tylko zbiór neuronów, który nas "ożywia".
Lubimy towarzystwo, ale nie możemy znieść
ludzi cały czas koło siebie. Więc gdzieś się gubimy, potem wracamy i znów znikamy w diabły.
Miłość to skok z wysokiej skały w zaufaniu, że ta druga osoba czeka na dole, żeby cię złapać.
Możesz być całością tylko wtedy, jeśli kochasz, jeśli czujesz, jeśli się dzielisz.
Im niżej upadniesz, tym wyżej pragnie się wzbić twoja świadomość.
W końcu to nie zmiany łamią
człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.
Miłość to nienawiść, obawiająca się sama siebie. Nie ufajmy zbytnio tym, którzy nas kochają. Żadne uczucie nie jest bardziej kłamliwe od miłości.
Ten, kto chce wspiąć się na szczyt góry, nie może cofać się przed jej wielkością.
Szczerość wymaga odwagi,
może dlatego nie cieszy się popularnością.