Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.

 Samotność to dziwna rzecz. Zakrada się cicho
i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Często wystarczy sekunda,
żeby całe życie człowieka
przewróciło się do góry nogami.

 Nikt nie zobaczy łez przez wnętrze płynących i
nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.

 Wszyscy jesteśmy głodni życia . Bo
samo życie tego od nas wymaga. Kto nie
jest głodny życia, nie zasługuje na to, by żyć.

 Ludziom zdarza się znaleźć w sytuacjach, z którymi nie umieją sobie poradzić, bo nie są odpowiednio przygotowani.

 Nie zakochałaś się w nim raz
na zawsze. Zakochujesz się za każdy razem, kiedy go widzisz.

 Prędzej być ogień chciała
krzesać z lodu, niż gasić miłość - słowami.

 Kiedy była smutna książki
podnosiły ją na duchu i rozpraszały nudę.

 Kolejna żelazna reguła życia: "Jeśli czujesz, że muszisz się urżnąć, absolutnie nie możesz sobie na to pozwolić

 Sądzę, iż miarą poezji, a może i religii, jest miłość człowieka do człowieka, którą one budzą.