Tylko nudni ludzie się nudzą.

 Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się
zdecydować, czego chcesz się trzymać.
Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło.
I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Życie jest niekończącym się ciągiem decyzji. Większość z nich podejmujemy instynktownie, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Ale po co miałoby to wszystko się odbywać, skoro decyzje te nie mają żadnego sensu?

 I z każdym dniem wiedziałem mniej, i z
każdym dniem popadałem w rozpacz, że nigdy
nie przeczytam tego, co powinienem przeczytać.

 Łagodne słowo kości łamie, a twarde - gniew wzbudza!

 - Francisco, jaki człowiek jest najbardziej zdemoralizowany?
- Ten, który nie ma celu.

 Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.

 A ja byłam gotowa mu
wybaczyć. Gotowa zrobić wszystko,
byle przeczołgać się z powrotem
przez czas i przestrzeń i cały równoległy wymiar egzystencji,
żeby tylko znów być z nim.

 Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy, że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie,
jaki uczynił, powołując nas na ten świat.

 Życie zaczyna się dopiero
jesienią, kiedy robi się chłodniej.