Tylko nudni ludzie się nudzą.
Tylko nudni ludzie się nudzą.
Dla ocalenia drogich sercu osób przed złem potrafiłabym dochować największej tajemnicy.
Co ma ptak za całe to swoje ciwit, ciwit, kiedy przychodzi zima? Musi marznąć i głodować, ale to przecież takie wzniosłe!
Czasami, żeby ocalić jakiś
związek, musisz go najpierw poświęcić.
Odwieczne pytanie: kto przechodzi
większe katusze, człowiek w kiepsko zawiązanym krawacie czy ludzie skazani na jego widok?
Pociąga nas zwykle to, czego brak nam samym.
Albowiem tak do mnie mówi
sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".
Całymi dniami leżeli na łące pełnej kwiatów, zasłaniając oczy przed słońcem i szepcząc sobie obietnice, których nie byli w stanie dotrzymać.
Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
W końcu to moja historia i właśnie tak chcę ją opowiedzieć.
Zawsze znajdą się ludzie skłonni wierzyć w to, co mają do powiedzenia złe języki.