Żegnaj, książę, pierwszy raz w życiu widziałam człowieka!

 Im niżej upadniesz, tym wyżej pragnie się wzbić twoja świadomość.

 Pamiętaj, że kiedy wychodzisz z burzy, nie będziesz już tą samą osobą, która do niej weszła. O to chodzi w burzach.

 Na filmowych pogrzebach musi padać, a życie imituje sztukę.

 Najwięksi głupcy często okazują się mądrzejsi od tych, którzy się z nich śmieją...

 A moje łzy, nie wypłakane widać, zapiekły się w sercu. Może dlatego tak mnie ono boli?

 Księża i naukowcy mają rację co do
jednej rzeczy: w głębi serca, w swojej
naturze, nie jesteśmy lepsi od zwierząt.

 Pragnienia serc nie spełniają się tak łatwo.

 Bywają chwile, kiedy z determinacją i energią musimy ruszyć naprzód, ale także bywają momenty, gdy powinniśmy się zatrzymać, zaczekać, popatrzeć, posłuchać i uczyć się.

 Głośne dźwięki sprawiają,
że nie słyszę tych cichych, a cichych dźwięków należy się bać.

 Miłość jest dymiem z mgły powstałym, ogniem, co błyska z chwili spotkania, płomieniem zionącym z samej nicości, lodem i ogniem jednocześnie.