W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele ...
W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele wygodniej.
Możemy mierzyć czas, ale nie możemy go zatrzymać. Możemy kochać kogoś, ale nie możemy go przekonać, aby nas również kochał. Czas i miłość, o to w życiu chodzi.
I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?
To, czego tak bardzo się boicie, tkwi w was samych.
Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.
Na ogół mam słuszność, chyba, ze akurat się mylę.
Kiedyś myślałem, że życie to nic innego, jak tylko pojedyncza nić tkaniny. Teraz wiem, że musi ona być utkana z wielu nici, które wszyscy razem, w jednym miejscu, tworzą obraz naszego życia.
Nie ma na świecie rzeczy, której by człowiek potrzebował bardziej niż życia. Dlatego ludzie tak często je marnują. Bo to, co mają zawsze pod ręką, najchętniej zaniedbują.
Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.
Pokonaj swoje lęki i każ im spadać.
Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.