Przeszłość harmonizuje.

 Nie będę się bać.

 Zastanawiam się, czy to prawda, że ze złych rzeczy zawsze powstają jakieś dobre.

 Czas jest złodziejem pamięci.

 (...) ludzie, którzy nie śpiewają, nie mogą sobie nawet wyobrazić, czym jest szczęście śpiewania.

 Ograniczenie z kimś kontaktów niemal do zera nie musi być od razu szekspirowską tragedią. Powiedzmy, że to pauza. Pauza też może być potrzebna. Tak jak w muzyce, gdzie cisza bywa równie ważna jak dźwięki.

 Kto zmaga się ze światem, zginąć musi w czasie, by żyć w wieczności.

 Takie właśnie szczęście
jest chyba największe, kiedy nie
potrafi się podać tylko jednego powodu.

 Pisarz nigdy nie jest osobą godną zaufania.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie
usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.

 Przerażające, że jedna osoba może znaczyć aż tyle.