
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja ...
Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.
Każdy siniak to kolejna lekcja, (...) a każda lekcja czyni nas lepszymi.
Z reguły jest tak, że każde małżeństwo składa się z arystokraty i wieśniaka. Z nauczyciela i ucznia.
Ludzie – o ile można ich tak nazywać – którzy otoczają nas od urodzenia, mają wpływ na nasze życie, na naszą śmiertelność. Tworzymy razem pewnego rodzaju społeczną tkankę, do której wszyscy należymy.
Nigdy nie uda mi się odwdzięczyć ci za tyle szczęścia, niegrzeczna dziewczynko.
Często najważniejsze dla naszego życia sprawy zaczynają się od najzwyklejszych zdarzeń.
Szczęście nie mieszka długo pod tym samym adresem.
Biegniesz jak rzeka przez zawsze różne kraje, które nie są już twoje ani nie należą do ciebie. Śmierć czeka na ciebie, lecz nie musisz jej się bać.
Pokora wobec ludzi oznacza płaszczenie się przed nimi i jest czymś wstrętnym.
Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. Bez niego jest ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce.
Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego - od środka.