
Nigdy siebie nie zrozumiem. To niesamowite,że ludzie mogą być tacy ...
Nigdy siebie nie zrozumiem. To niesamowite,że ludzie mogą być tacy słabi - myślę o sobie i o nim.
Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.
Miłość jest równie stała jak pogoda. Próbując uzależnić swoje szczęście
od drugiej osoby, prędzej czy później skazujesz się na rozczarowanie.
Nawet listy miłosne króla pisali inni.
Wierzyć w coś to jedno, ale
usłyszeć, że tak jest, to zupełnie co innego.
Ruszyłem w stronę domu z poczuciem, że cały świat jest pułapką, z której nie ma ucieczki.
To zabawne, jakie rzeczy muszą stać się idealne, kiedy wszystko inne nagle się zawali.
Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan;
jest największa, gdy zrywa je wszystkie.
Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.
W ostatecznym
rozrachunku słowa to tylko wiatr.
Ludzie nie mogą ze sobą żyć przez swoją głupotę, a nie różnice między nimi...