Chaos zawsze pokonuje porządek, gdyż jest lepiej zorganizowany.

 Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Jednak w życiu zwykle tak się zdarza,
że kto spodziewa się nieoczekiwanego,
ten dobrze na tym wychodzi.

 Człowieka można znacznie lepiej poznać, obserwując jego reakcje wtedy, kiedy przegrywa, niż wówczas, gdy wygrywa.

 Każdy odpowiada za własne uczucia i nie ma prawa potępiać drugiego.

 Naprawienie złych rzeczy w życiu wymaga
zwykle czasu, ale ostatecznie się to udaje.

 Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować je odganiać. Ale coś zawsze zostaje.

 (...) bo nie ma na świecie mienia większego niż mieć siebie nawzajem.

 A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.