Jestem więc rodzajem środka pobudzającego, człowiek nigdy nie wie, do ...

 Tymczasem mnie największą radość sprawia nie czyn, lecz poznawanie.

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 Młodość jest jak zdrada: nikt się jej nie spodziewa, bo jest absurdalna. Później wszyscy próbują zrozumieć, jak do tego doszło.

 Nie ma nic trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Nie zaklinaj się na bogów, jeśli w nich nie wierzysz.

 Od spełnionych marzeń gorsze bywają tylko nocne koszmary i gwałtowne przebudzenia.

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Chodzisz do pracy której nienawidzisz, żeby kupować rzeczy których nie potrzebujesz!!!!

 Niekiedy zemsta i powinność są jednym.