Intelektualista to człowiek mówiący zawile o rzeczach prostych; artysta - ...

 Po to słyszy się głos w głowie, by móc czasami milczeć.

 Każdy wybiera sobie raj, który jest piekłem dla innych.

 (...) ale prawdziwa miłość przetrwa każdą rozłąkę.

 Przecież nawet krótkie chwilę szczęścia są lepsze niż nic.

 Nie ma winy, bo kara jest nagrodą.

 Niestety, w środku nocy trudno być optymistą.

 Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.

 Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią

 Ten, kto nie mówi o swoich zmarłych, nie zazna spokoju.

 Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.