Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 Życie to szkoła, w której
każdy uczy się innej lekcji.

 Żeby wiedzieć,
trzeba się dowiedzieć.

 Czas ucieka, wieczność czeka.

 I tak się
właśnie kończy świat,
nie hukiem, a skomleniem.

 Kocham cię jeszcze... Ani mnie
powiedzieć nie wolno tego, ani tobie wiedzieć.

 To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.

 Pożerasz ją wzrokiem.
Aż dziwne, że my możemy
ją jeszcze zobaczyć.

 To był dobry dzień, jeden z tych, które chowasz w pudełku na dnie szuflady i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno.

 W końcu nagrodą za przeżyty koszmar jest przebudzenie się ze świadomością, iż był to tylko sen.

 Czasem miłość polega na tym, by pozwolić komuś odejść.