Nie ufałbym zdaniu człowieka, który z góry zakłada istnienie wszechświata.

 Wiosna to początek nowego. Człowiek się zastanawia, co zmienić, którą drogę wybrać.

 Nie ma zysku bez ryzyka, ani ryzyka bez miłości.

 Wyjście jest zawsze, tyle że nie każde jest dobre.

 Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co się stało. To, co pamiętamy, staje się tym, co się wydarzyło.

 Ale każde życie stanowi dla każdego
całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.

 Nie ma nic gorszego niż przeświadczenie, że życie przelatuje Ci między palcami, niczym zwykły piasek, choć swego czasu zdawało Ci się, że jest twoje, a potem odkryłeś, że wcale do Ciebie nie należy.

 To, co zyskuje człowiek cichym
płaczem po nocach, to tylko to, że serce
bestii jeszcze bardziej twardnieje. Zatem
więc nie trzeba płakać. Nie trzeba!

 Jako nastolatka sądziła, że jeszcze zbyt
wcześnie, by wybierać. Jako młoda kobieta była
przekonana, że już zbyt późno, by cokolwiek zmienić

 Nic nie jest łatwe i proste.

 Czyje usta milczą, ten gada koniuszkami palców. Wszystkimi porami wyziewa zdrada.