Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Nie wybieraj ludzi według tego, jak wyglądają, bodaj duchy były w ciałach krasnoludów, a nie ludzi. Wybieraj ludzi według tego, jak działają. Boje są wygrywane przez tych, którzy rzucają kamieniami, a nie przez tych, którzy mają kamienie rzucane w nich.

 Losowi jest wszystko jedno, więc łatwiej jest zwalić winę na niego, niż brać ją na siebie.

 Ona nawet tego nie rozumie, ale naprawdę mogłabym się jej przydać.

 ...dom to jest coś, co się tworzy, a nie miejsce, w którym się mieszka.

 Czasem miłość przychodzi
stopniowo i niezauważalnie, tak że nim się
spostrzeżesz, jesteś już całkiem ugotowany.

 Bakcyl dżumy nigdy nie
umiera i nie znika nadejdzie
być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich
nauki dżuma obudzi swe
szczury i pośle je, by umierały
w szczęśliwym mieście.

 Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić.

 Niektórzy ludzie, podobnie jak niektóre zabawki, przychodzą na świat ze skazą.
W pewnym stopniu jesteśmy podobni
do zepsutych zabawek.