Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Nadzieja to efekt działania instynktu samozachowawczego.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.

 Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.

 Ma pani w sercu truciznę.

 Miłość to coś, czemu... czemu nie można się oprzeć.

 To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.

 Są rzeczy, od których nie można uciec,
jeśli nawet odejdzie się od nich bardzo daleko.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany
tak strasznie wyglądają, a jednak są
znacznie mniej bolesne i groźne niż te
niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.

 W świecie zaludnionym szczęśliwymi ludźmi nawet nieszczęśliwym żyje się szczęśliwiej.