Nie można rozłączyć tego, co jest jednością.

 Odbierając człowiekowi strach, niską inteligencję lub nieszczerość, odbieramy ich współczucie. Odbierając agresję, odbieramy motywację lub zdolność
do asertywności. Odbierając egoizm, odbieramy instynkt samozachowawczy.

 Każdy musi zasłużyć na swe oświecenie.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Jeśli ludzie są zaślepieni na czyimś punkcie, zawsze chcą wszystko wiedzieć...

 Dobra wola nie zawsze z obowiązkiem chodzi w parze.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Samotnie nikt nie wywalczy wolności.

 Świadomość własnych ograniczeń ratuje życie częściej niż skalpel.

 Zabijanie jest jak jazda konna, nie sposób się tego oduczyć.

 Jesteś ode mnie silniejsza tak samo, jak słońce silniejsze jest od śniegu.