Na przyszłości nikt jeszcze nie stracił, a przeszłość niejednego już ...

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 To nasze blizny czynią nas tym, kim jesteśmy.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Jesteśmy opuszczeni, jak dzieci i doświadczeni, jak ludzie starzy, jesteśmy zajadli i brutalni i smutni
i powierzchowni – myślę, że jesteśmy zgubieni.

 Posępne miejsca wymagają radości, nie powagi.

 Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.

 Niewiele jest powodów, żeby mówić
prawdę, za to jest ich bez liku, żeby kłamać.

 Życie jest krótkie, a śmierć wieczna.

 Kiedy już o czymś wiesz, nie sposób pozbyć się tej wiedzy.

 Uczucia same w sobie nie są złe. Liczy się to, co z nimi zrobimy.