Mała we wzroście, wielka jest w zawzięciu.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.

 Nie można być zakochanym i wierzyć w związek.

 Nawet smutne wspomnienia
są częścią tego, kim jesteśmy.

 Zamiatanie wszystkiego pod dywan i
zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci
czasami obraca się przeciwko nam.

 Widzę i pochwalam to, co lepsze, ale idę za tym, co gorsze.

 Miłość przychodzi sama. Wszystko inne wymaga czasu.

 Cudze szczęście łatwiej zauważyć niż swoje. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Poza tym ilu ludzi, tyle szczęść. Dla jednego szczęście to wór pełen pieniędzy, dla drugiego zdrowe dzieci, a dla trzeciego to, że codziennie rano oczy otwiera.

 Umarli stali sie elementami krajobrazu.