Czy się unoszą? O tak. One pławią się w powietrzu.

 Wszelkie urozmaicenia w historii można przypisać jedynie Bogu i diabłu.

 Lękliwi ludzie żyją
we własnym piekle. Można
powiedzieć, że sami je sobie tworzą.

 Nie ma ciemności, która by mogła przyćmić blask, który pochodzi z wewnątrz. Czasem to, co tracimy, jest tym, czego naprawdę potrzebujemy. A to, co naprawdę potrzebujemy, jest tam, gdzie nigdy nie patrzymy.

 Życie to nieustanna walka, polegająca nie na unikaniu błędów, ale na wykorzystaniu ich owoce, jak zarazy wykorzystują nasze ciała ścigając swoje własne cele.

 Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.

 Naturalność jest także pozą, i to jedną z tych, jakie znam, jedną najbardziej irytującą.

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 A może czas istniał tylko wtedy,
gdy byłeś świadkiem jego przemijania?

 Stałam przed zlewem, płakałam i jadłam - tyle do zrobienia naraz.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.