Tylko wielkiego człowieka stać na przeprosiny.
Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.
Dziwna rzecz – być normalnym. Nie
wiesz, kiedy przestajesz być normalny. Dowiadujesz się, że jesteś normalny, kiedy wracasz z krainy szaleństwa. Normalność jest jak dziwny, dziki ptak, który śpiewa ci w duszy nie dlatego,
że musi, ale dlatego że chce.
To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.
Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.
To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy.
(...) żaden kot, który ryczy, nie potrafi mruczeć.
Ciesz się tym, co masz i o to dbaj.
Szczęście jest kruche. Doceniaj każdą chwilę
i rób wszystko, co możliwe, żeby je chronić.
Szybko zawiązana przyjaźń kończy się często wrogością.
Brak wątpliwości to przyjemne marzenie.
Przechodzimy często obok szczęścia nie widząc go, nie patrząc na nie, przypatrujemy mu się, nie poznając.
Może to dobrze robi człowiekowi,
jeśli od czasu do czasu upadnie.
Byle tylko nie potłukł się na kawałki.