Polska współczesna jest naszym wspólnym rozczarowaniem.
Śmiech jest trucizną, której należy się bać.
Okrucieństwo to twój problem,Łepku. Mój problem to przeżyć.
Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.
Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.
Zaczynam pojmować, że jedno życie to zdecydowanie za mało.
Bo o marzenia, choć z początku wydają się nieosiągalne, trzeba walczyć.
Kto mieczem wojuje, ten zna się
na rzeczy albo idzie do piachu.
Nie umiem tego wyrazić, ale z pewności
każdy człowiek zdaje sobie sprawę, że istnieje
cześć nas samych gdzieś całkowicie poza nami.
Nie porównuj go z innymi. Nie każ mu naprawiać błędów, które inni popełnili.
