Najboleśniejszą prawdą jest odkryć kłamstwo.

 ...jestem za młoda, żeby być starą, i za stara, żeby być młodą.

 Miłość i nienawiść
są obliczami tego samego.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Dopiero nieszczęście odkrywa w ludzkich umysłach skarby nieprzebrane.

 Nie należy się gniewać na bieg wypadków. Nic ich to bowiem nie obchodzi.

 Nadzieja jest najokrutniejszą z kochanek i potrafi zmiażdżyć ci serce niczym styropianowy kubek.

 Smutek wewnętrzny zamieniał się z wolna na jałowy cynizm i podłą gnuśność.

 Dzięki szatańskiej pysze jednych nie słucham, drugich nie słyszę.

 Pójdę za tobą; z piekła niebo zrobię,
Choć ukochana dłoń zamknie mnie w grobie.