Nie chcę Cię zawieść. Zawiodłem już wszystkich, którzy mnie kochali. ...

 Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.

 Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.

 Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.

 Przebaczenie nie zna granic.

 Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.

 Nie zakochałaś się w nim raz
na zawsze. Zakochujesz się za każdy razem, kiedy go widzisz.

 Żegnaj , i nie powiem „bądź zdrów”, bo życzę wam wszystkim wszystkiego najgorszego.

 Stuknie furtka, załomoce serce (...)

 Ludzie powoli tracili dar płaczu, zastępowali łzy ideami. Cała nasza kultura jest niemożnością płakania.

 - Chęć uniknięcia bólu nie robi z ciebie tchórza (...). Jesteś po prostu człowiekiem.