Świat nie jest bezpiecznym miejscem.

 Słońce jest aroganckie, odwraca się od nas plecami kiedy tylko się nami zmęczy. Księżyc jest lojalnym towarzyszem. Nigdy nie odchodzi. Zawsze jest na miejscu, przygląda się oddany, widzi nas w naszych jasnych i ciemnych chwilach, nieustannie się zmienia, zupełnie tak jak my. Każdego dnia jest nową wersją siebie. Czasem słaby i wątły, innym razem silny i pełny światła. Księżyc rozumie, co to
znaczy być człowiekiem.

 Dorastać, to znaczy popełniać błędy, ale nie można bać się żyć.

 Życie jest jak tor wyścigowy. To zakręty nadają mu znaczenie.

 Szczypta prawdy doprawia kłamstwo jak sól.

 Kiedy człowiek spogląda w otchłań, otchłań nie powinna do niego machać.

 - Jak było w szkole,
Ellie Bean? - Nie umarłam.

 Nie ma rzeczy niemożliwych,
są tylko niemożliwi ludzie.

 Teraz żyłem już w świecie, w którym umarli tańczą.

 Często najważniejsze dla naszego życia sprawy zaczynają się od najzwyklejszych zdarzeń.

 Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.