Odrzuciłem szczęście, które samo wpadło mi w ręce. Ale czy ...
Odrzuciłem szczęście, które samo wpadło mi w ręce.
Ale czy może być szczęściem to, czego nie pragniemy?
Czas ma niebywałą moc – jest w stanie nawet zrównać z ziemią góry. Ale z drugiej strony daje nam nieograniczone możliwości. Możemy go wykorzystać, by budować, rozwijać się, spełniać marzenia. Dzień za dniem, krok po kroku. Wszystko jest możliwe, jeśli tylko damy sobie na to czas.
Gdyby głupota zawsze była brzydka...
Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano.
Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.
Kiedy człowiek milczy, nie robi
sobie przynajmniej nowych wrogów.
Czas, w którym nie żyjemy, wydaje się nam zawsze lepszy od tego, który jest naszym udziałem. To, co było, jest dla nas tematem nostalgii, a to, co ma nadejść, przedmiotem marzeń.
Nie ma nic bardziej przerażającego niż myśl, że możemy zrobić coś, czego wszyscy dookoła uważają za niemożliwe. Przekroczyć granicę niedoścignioności. Dotrzeć tam, gdzie nikt nie dotarł. Takie myśli sprawiają, że odkrywamy nowe horyzonty, takie myśli dają nam nieograniczoną wolność. I przerażają nas, bo pokazują, jak wielcy jesteśmy właściwie, jak wielki jest nasz potencjał.
Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać drugiej osoby, ma większą moc, niż czary.
Nie jestem pewna, czy jeszcze należę do tego świata. Nie jestem pewna, czy chcę się obudzić.
Wielkie słowa nawet myszy jeszcze nie zabiły.
Czas, to jedyny zasób, którego nie można odzyskać, nie można go kupić, nie można go zarobić. Czas jest jedynie darem, który można albo mądrze wykorzystać, albo marnować.