Mawiała, że opowieści pozwalają lepiej zrozumieć świat.

 Nie można dotykać szczęścia
koniuszkami palców. Albo dajesz, albo bierzesz.

 Miłość jest jak klepsydra: serce
napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.

 Miłość jest sprawą ulotną, tak naprawdę świat stoi na ekwiwalencie wymiennym.

 Potrzeba tylko otworzyć oczy.
Serce kłamie, a głowa nas zwodzi.
Jedynie oczy widzą prawdę.
Patrz oczyma. Słuchaj uszami.
Wąchaj nosem i czuj przez skórę.
Potem dopiero myśl.
W ten sposób poznasz prawdę.

 Serce ma to do siebie, że lubi zgłupieć w najmniej odpowiednim momencie.

 Władza demoralizuje. Mówi się, że władza absolutna demoralizuje absolutnie.

 Nawet z armią u boku wciąż jestem sama.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Tylko zmysły mogą uleczyć duszę, tak
samo jak tylko dusza może uleczyć zmysły.

 Od podłogi do sufitu książki wypełniały półki. Myślałem, że książki są martwe, że są jedynie skórą rzeczywistości, nieskończonym sumptuariuzem, porządkowym indeksem wszechświata, ale one tez były żywe, cicho oddychały, gdy światło gasło.