Mawiała, że opowieści pozwalają lepiej zrozumieć świat.

 Jeśli sąd ostatni dla człowieka byłby nie po śmierci, ale w życiu, to sąd ten w dużej mierze składać by się musiał z opinii innych ludzi.

 Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.

 Co jakiś czas, absolutnie mimowolnie, ktoś uczy nas czegoś o nas samych.

 Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają
i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

 W końcu zrozumiałem, że znałem śmierć tylko z drugiej ręki. Nie miałem do czynienia z śmiercią osobiście, zawsze byłem tylko obserwatorem. Ale teraz, kiedy stałem u progu życia, zrozumiałem, że śmierć jest czymś więcej niż tylko końcem. Jest to transformacja, wymiana perspektyw. Śmierć to świadek, który obserwuje, jak żywy stąd odchodzi.

 Studia są dla ludzi, którzy
nie znają własnej inteligencji.

 To tak jakby trafić do nieba bez potrzeby umierania.

 Nigdy nie jest za późno, a zwłaszcza gdy uczucie jest tak mocne.

 My, ludzie, jesteśmy dziwnymi istotami. Domagamy się prawa by móc myśleć po swojemu.

 Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.