
Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich ...
Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.
Sam nie wiem co o tym myśleć -
powiedział król Dezmod gdy przyłapano
go na oszukiwaniu w karty.
- Z tobą tutaj nie byłoby piekła.
- Za to bez ciebie nie byłoby nieba.
Człowiek rzucony w przepaść spada albo lata.
Od konkurencji uczymy się najwięcej.
W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.
Śmierć ma oczy błękitne i zimne,
a wysokość obelisku nie ma znaczenia, nie
mają też znaczenia napisy, jakie się na nim wykuje.
Chociaż oboje konsumują drobne kęsy czasu, wciąż pozostaje im niestrawna wieczność.
(...) chyba czas najwyższy, żeby rzucić to wszystko w diabły i pojechać do Kisłowodzka.
Siłę i piękno miłości mierzy się tym, na jak długo pozostaną w naszej pamięci.
Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar. Głupiec oskarża o nie innych.