Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich ...

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 My się nie zmieniamy. Doskonalimy tylko swoją istotę.

 Głęboko w jego umyśle toczy się wojna - wojna którą przegrywa.

 Ludzie mają skłonność do idealizowania przeszłości.

 A wówczas pozdrowił Śmierć
jak starego przyjaciela i poszedł
za nią z ochotą, i razem, jako równi
sobie, odeszli z tego świata.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Popsuć da się wszystko, ale nie wszystko da się naprawić. Na tym polega przewaga zła nad dobrem.

 Czas,czas,czas-szydziła Lessa. -Zawsze jest niewłaściwy czas. Kiedy jest czas "teraz"?

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 Poranek jakby oklapł i postanowił trwać kilka lat.