Czułem,że sny usiłują mi coś powiedzieć, ale nie wiedziałem co.

 Miłość, żeby to tak podsumować, ma prędkość światła; rozstanie – prędkość dźwięku.

 Gdy u siebie poczujesz pustkę, gdy śmiech będzie dla ciebie trudny, otwórz książkę. Wstąpisz w świat, w którym smutek nie jest możliwy.

 (...) żeby życie stało się przyjęciem na moją cześć.

 Przebaczenie nie zna granic.

 Miłość ma zawsze w sobie coś z cudu.

 Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.

 Lepszy nowy wzór, niż łatanie dziur.

 - A co z tobą? - zapytałem.
- Doskonałości nie da się poprawić, chłopie.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Jedni zawsze znajdą nowy szczyt do zdobycia, inny kolejne dno by stoczyć się jeszcze niżej...