Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Po to jest niebo. Żeby rozumieć sens życia na ziemi.

 Ona smakuje… Jezuniu, nigdy nie ćpałem, ale domyślam się, że tak smakuje pierwsza dawka kokainy, czy heroiny. Jest cholernie wciągająca.

 Nikt nie powinien rozstawać się z drugą osobą, kiedy świeci słońce.

 Uśmiechnęła się, ale jej uśmiech nie wyszedł poza usta.

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 Jestem tym kim (czym) jestem .
Jeżeli nie potrafisz mnie zaakceptować, odejdź! Oboje będziemy szczęśliwi.

 Czasem trzeba pobyć
z daleka od kogoś, aby się
przekonać, że nie chce się z nim być.